SRM چیست؟

مدیریت ارتباط با توزیع کنندگان یا supplier relationship management (SRM) رویکردی سیستماتیک از ارزیابی مشارکت و تأثیر تأمین کنندگان بر موفقیت، تعیین تاکتیک برای به حداکثر رساندن عملکرد تامین کنندگان و توسعه رویکرد راهبردی برای اجرای این تصمیماتاست.

SRM به ایجاد روابط مثبت خریدار و تامین کننده کمک می کند و تعیین می کند که کدام فعالیت ها در ارتباط با هر تامین کننده باشد. مدیریت ارتباط با تامین کنندگان توسط متخصصان زنجیره تامین درگیر در زمینه هایی نظیر تهیه، مدیریت پروژه و عملیات که در آن این متخصصان به طور مرتب با تامین کنندگان مقابله می کنند، استفاده می شود. SRM شامل هر دو روش تجاری و نرم افزار است.

اهداف مدیریت ارتباط با تامین کننده

تعریف مدیریت ارتباط با تامین کننده می تواند سازمان به سازمان متفاوت باشد. با این حال، هدف معمول SRM، ساده سازی و بهبود فرآیندهای بین یک خریدار و تامین کنندگان آن - سازمان هایی که کالاها و خدمات را عرضه می کنند - می باشد. درست همانطور که مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) برای تسهیل و بهبود فرآیندهای بین یک شرکت و مشتریان آن می باشد. تمرکز SRM مبتنی بر توسعه روابط متقابل سودمند با تامین کنندگان، جهت ارتقای کیفیت، بهره وری، نوآوری و سایر مزایا به ویژه آنهایی است که به عنوان استراتژیک ترین برند شناخته شده اند.

مدیریت ارتباط با تامین کننده به طور فزاینده ای اهمیت یافته است، زیرا شبکه های تامین کننده خریدار روز به روز بیشتر به هم وابسته می گردند و شرکت ها به شدت به تامین کنندگان استراتژیک وابسته هستند. SRM یک مرجع مشترک برای ایجاد ارتباط موثر بین شرکت و تامین کنندگان و اندازه گیری عملکرد عرضه کنندگان ایجاد می کند.

فرآیند مدیریت ارتباط با تامین کننده

درست همانطور که تعریف واقعی مدیریت ارتباط با تامین کننده بسته به اینکه کدام سازمان آن را تعریف می کند می تواند متفاوت باشد، ، فرایندهای منابع استراتژیک مربوط به SRM نیز می تواند متفاوت باشد. با این حال، این دسته بندی های گسترده را می توان برای درک فرایندهای مدیریت رابطه مهم تامین کننده زیر استفاده کرد:

تقسیم بندی تامین کنندگان، که دسته بندی تامین کنندگان بر اساس اهمیت آنها برای کسب و کار، انجام می شود؛
توسعه مدل های حکومتی و مدیریت عملکرد برای پیاده سازی فرآیندهای کسب و کار و اختصاص ذینفعان به اهداف کسب و کار
بهبود روابط با تامین کنندگان، که شامل به اشتراک گذاری اطلاعات استراتژیک با تامین کنندگان کلیدی برای توسعه محصولات و خدمات بهتر است.

اولین گام در مدیریت ارتباط با تامین کنندگان، تعیین مشارکت تامین کنندگان است، به خصوص با توجه به اهمیت استراتژیک آنها برای موفقیت کسب و کار. تأمین کنندگان مختلف بر سودآوری سازمان تاثیر دارند. به عنوان مثال، تامین کننده ثابت ABC Smartphone Company تأثیر کمی در سودآوری کمپانی دارد، اما تأمین کننده اصلی الکترونیک آن تأثیر زیادی دارد. هر گونه خطری برای سازنده ی الکترونیک، خطری جدی برای گوشیهای هوشمند ABC است. این باعث می شود که سازنده الکترونیک یک شریک کلیدی استراتژیک باشد.

پس از فرآیند تقسیم بندی تامین کننده، سهامداران باید راهبردها و فرآیندهای اصلی را تعیین کنند. در صورت مناسب بودن کار با تامین کنندگان کلیدی استراتژیک، این شامل ذینفعان مناسب تشکیل پروسه های حکومتداری داخلی، اختصاص دادن به گروه های خاص یا افراد روابط عرضه کننده خاص می شود. این همچنین شامل تنظیم و اندازه گیری اقدامات عملیاتی، با بررسی مشارکتکنندگان برای اطمینان از اینکه فرآیندهای در مسیر هستند.

یکی از مزایای مهم مدیریت ارتباط با تامین کننده، امکان همکاری با شرکای استراتژیک برای افزایش نوآوری از طریق بهبود فرآیند، توسعه محصول یا هر دو است.

توجه داشته باشید که هرچند مدیریت ارتباط با فروشنده می تواند به تمامی سطوح شرکا اعمال شود، اهداف در سطوح مختلف متفاوتند.