مریم عسگری- دنیای اقتصاد

بشر موجود عجیبی است با عادات عجیب و غریب‌تر! گاه آنقدر به استفاده از یک وسیله سنتی اصرار می‌ورزد که صدای طرفداران رشد علم و تکنولوژی را در می‌آورد. گاه نیز در کشفیات و اختراعاتش آنقدر خلاقیت به خرج می‌دهد تا همه ذوق و ابتکارش ته می‌کشد و کاسه چه کنم چه کنم به دست می‌گیرد. چه کنم، چه کنم هم که بدون راه‌حل نمی‌شود! پس احتمالا یکی از بهترین راه‌حل‌ها، بازگشت به گذشته است و اصلاح نقایص الگوهای گذشته برای استفاده دوباره.



نمونه بارز این اتفاق قضیه سی‌دی‌هایی است که شکل تکامل یافته‌تر صفحات قدیمی هستند. هر چند این تکامل یافتگی بیشتر به شکل ظاهری و ظرافت و احیانا فانتزی بودن CDها مربوط می‌شود که قابل قیاس با آن صفحه‌های زمخت قهوه‌ای سوخته قدیمی نیستند. وگرنه دردسرهای CDها در نوع خود کمتر از بی‌کیفیتی صفحه‌ها آدم را کلافه نمی‌کند.



دردسرهای CD از کجا برایتان بگویم؟

از CDهای خش‌دار، شکسته، سوخته و...؟ شاید بهتر باشد برایتان از CDهای بی‌کیفیتی بگویم که در حقیقت یک بار مصرف هستند و ارزش صرف وقت و هزینه برای رایت موسیقی یا.... را روی آنها ندارند.

این همه مشکل به نظر کافی است تا دیگر کاربران از پیدا کردن هیچ محصول صوتی با صفت «کیفیت» CD ذوق زده نشوند. همین است که هست

در دوره و زمانه‌ای که با هجوم یک باره CD و پخش‌کننده‌های مختلف آن به بازار از D،DVD VCD و انواع رایتر و... مواجه هستیم، باید به همین CDهای بی کیفیت قناعت کنیم؛ چراکه در این زمانه نه از کاست، آنطور که قبلا استفاده از آن رایج بود، خبری هست و نه از صفحه‌های قدیمی.



پس باید با همین CDهای ظریف، شکننده و کم عمر سر کنیم. البته به نظر می‌رسد یک بار مصرف خواندن، عنوانی باشد که از روی بی انصافی روی CDها گذاشته باشیم؛ چراکه امروزه CDهای با کیفیتی نیز در بازار موجودند که اگر چه از قیمت بالاتری نسبت به CDهای بی کیفیت که اکثرا به صورت فله‌ای به فروش می‌رسند برخوردارند، اما کیفیت بهتری دارند.



طبق اعلام «اسماعیل شهرابی»، یک فروشنده CD در پاساژ علاء‌الدین، دیتالایف، کابوی، TDK، پرینکو، سامسونگ و... مشهورترین نام‌هایی هستند که لااقل یکی از آنها در خانه شما یافت می‌شود. مگر آنکه آنقدر پولدار باشید که به کمتر از CDهای فانتزی یا خارجی قانع نشوید. به گفته این فروشنده، طی سال‌های اخیر با ورود CDهای قاچاق به بازار که اکثرا به صورت فله‌ای به فروش می‌رسند و همچنین فروش بالای CDهای ایرانی نسبت به انواع خارجی از قیمت این کالا تا حد قابل توجهی کاسته شده است.



این فروشنده معتقد است، این اولین بار است که یک محصول ایرانی، از نمونه‌های خارجی آن پرطرفدارتر هستند. به گفته وی، اکثر CDهای موجود در بازار تولید داخل هستند و چون قیمت پایینی دارند از C‌های چینی و تایوانی فروش بالاتری دارند. مقدسی، یک فروشنده دیگر می‌گوید: CDهای تولید داخل درصد سوخت کمتری دارند و در باکس‌های این CDها کمتر CD خراب دیده می‌شود. قیمت پایین این CDها دلیل بزرگی است برای بهتر فروش رفتن CDهای داخلی. اما در این بین هستند CDهای وارداتی گمنامی مثل MYCO که قیمت ثابتی ندارند و مشتری روی آنها قیمت می‌گذارد.



نرخ CDها

طبق اعلام سهراب ملکی، یک فروشنده CD، CDهای تولید داخل را با قیمتی حدود حلقه‌ای 108 تا 110تومان می‌توان خرید. خرید عمده این CDها قیمت را تا حدود 5تومان برای هر CD کاهش خواهد داد.

این جدای از قیمت CDهای گرانی مثل فوجی و سونی است که حلقه‌ای 210 تا 280تومان و گاه بیشتر خرید و فروش می‌شوند. البته اگر می‌‌خواهید پول بیشتری خرج کنید، می‌توانید کلاس کار را بالا ببرید و CDهای فانتزی مثل Forme را تهیه کنید. این CDها وقتی دیده می‌شوند، انگار هیچ فرقی با یک اسباب‌بازی،‌ توپ بسکتبال، قلب شکلاتی و گل و... ندارند و هر چند این CDها بیشتر برای کارهای تبلیغاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما این اصلا به این معنا نیست که نمی‌توانید برای خرید آنها دست به جیب شوید.



مینی CDهای Data Life را نیز می‌توانید با قیمت 230 تا 250تومان خریداری کنید. Cut Name هم CDهای کاملا مستطیل شکلی هستند که قیمتی حدود 320 تا 360تومان دارند. سلطانی یک فروشنده سی‌دی MAXELL، PHILIPS و TDK را نیز از برندهای معروف بازار معرفی می‌کند که به ترتیب قیمتی حدود 230، 210 و 200 تومان دارند. این فروشنده معتقد است، اکثر سی‌دی‌ها در تعداد 50 تایی به فروش می‌رسند که هر چه تعداد سی‌دی‌های خریداری شده بیشتر باشد، تخفیف بیشتری شامل حال مشتری می‌شود.



روند قیمت‌ها

این رسم زمانه است. دست در هر کاری که زیاد شود، بازار آن دچار تغییر و تحولات شگرفی در زمینه قیمت می‌شود. بازار CD هم همین طور است. فعالان بازار معتقدند، طی سال‌های اخیر با افزایش میزان واردات این کالا و همچنین تولید این کالا در کشور، قیمت آن افت شدیدی داشته است.



تولیدات داخلی

طبق اعلام سبحانی یک فروشنده CD در‌حال‌حاضر در شرکت MY DISK و FORTEX از تولیدکنندگان مطرح CD در ایران هستند که شرکت MY DISK برندهایی چون کابوی، فینال، مستر دیتا، هپتا، سامسونگ و شرکت FORTEX برندهایی چون تسکو، مارلیک و بیس دیتا را به بازار عرضه می‌کنند. طبق اعلام این فروشنده در‌حال‌حاضر اکثر سی‌دی‌های موجود در ایران را اجناس ایرانی و تایوانی تشکیل می‌دهند و سی‌دی‌های سونی تنها نمونه‌های چینی این کالا هستند که در بازار موجودند. این فروشنده به سی‌دی‌های تقلبی موجود در بازار اشاره کرد که در کارگاه‌های غیرمجاز ساخته می‌شوند و به نام سونی، سامسونگ و ... به فروش می‌رسند.



سی‌دی‌هایی با عمر کلاغ

رستمی یک فروشنده در مورد مدت استفاده از سی‌دی‌ها می‌گوید: نحوه نگهداری سی‌دی نقش عمده‌ای در مدت استفاده از آنها دارد. به گفته وی یک سی‌دی اگر در شرایط مطلوب، در دمای معتدل، به دور از ضربه و ... نگهداری شود، ممکن است تا ده سال عمر کند. وی معتقد است جنس سی‌دی نیز نقش عمده‌ای در طول عمر آن دارد؛ به طوری که سی‌دی‌های تقلبی عمر کوتاهی دارند و کیفیت چندانی نیز ندارند.



ختم کلام

چه طرفدار CD باشید چه مخالف آن، خیلی نباید به ثبات احساس خود نسبت به این وسیله مطمئن باشید. نوه‌های تکامل یافته صفحه گرامافون نیز تا چند سال دیگر می‌روند و جای خود را به وسایل دیگری می‌دهند. هـر چند اکنون MP3 PLAYERها و MP4 تا حدودی بازار CD را به رکود کشیده‌اند.به هر حال تا چند سال دیگر می‌توانیم شاهد ظهور وسیله دیگری باشیم که جای CDها را به کلی بگیرند.