آیا گروه بندی مشتریان به صورت چند سطحی در سیستم CRM  نیاز است ؟ چرا؟

یکی از اتفاقات مهمی که در بحث ارتباط با مشتریان مورد نیاز می باشد بحث گروه بندی مشتریان است . اساسا در موضوع مدیریت ارتباطات بر اساس مشتری مداری،  سعی می شود حتی الامکان ارتباطات خاص هر مشتری به گونه ای ایجاد شود که مشتری احساس کند یک ارتباط خاص با او ایجاد شده است که در اصطلاح ارتباط یک به یک ایجاد می شود .

زمانی که در طراحی رفتار سازمانی، ارتباطات را ایجاد می کنیم  با دانستن اینکه این مشتری در چه گروهی قرار دارد رفتار ما را نسبت به این مشتری تغییر خواهد داد. برای نمونه چند نوع از این گروه ها را مثال می زنیم تا ابعاد این موضوع بهتر روشن شود:

شرکت های دولتی یا شرکت های خصوصی :

نوع ارتباط با شرکت های دولتی و خصوصی کاملا متفاوت می باشد . با توجه به نوع محصول و خدماتی که عرضه می نماید می بایست از لحاظ دولتی یا خصوصی بودن موارد متعددی را لحاظ نمایید.

شرکت های صنعتی یا خدماتی :

 شرکت های تولیدی با توجه به اینکه معمولا تولیدکننده هستند در مقایسه با شرکت های خدماتی که ارائه دهنده یک سرویس یا خدمت خاص هستند کاملا متفاوت می باشند.

 ممکن است یک شرکت واردکننده یک منطقه خاص، از مجموع شرکت های زیرمجموعه صنعت، صرفا به شرکت های نساجی آن هم تولیدکننده فرش ماشینی بخواهد این محصول را عرضه نماید پس بایستی دایره انتخاب خود را به سمت شرکت های صنعتی بعد زیر مجموعه آن نساجی ، و بعد زیر مجموعه نساجی بافندگی فرش معطوف بدارد. عملا با این کار هزینه های تبلیغات و اطلاع رسانی و هزینه های نیروهای انسانی کاهش خواهد یافت و اثر بخشی ارتباط افزایش خواهد یافت . با ارسال پیام به تعداد محدود تری از افرادی که دقیقا مخاطب این محصول می باشند. نتایج متفاوتی خواهیم گرفت.